Misschien kwam het door een goede nachtrust, of wellicht was het de opgewekte zang van merels die vanochtend de komst van de lente aankondigden. Ondanks dat we hier en daar in de lokale media de verwachte kritische geluiden gaan horen, zou het eerste debat tussen gemeentebestuur en inwoners over het beleid van ons college – de ‘Midsterms van Bodegraven-Reeuwijk’ – op dinsdagavond 9 april in het Evertshuis, misschien wel eens een veelbelovende start kunnen zijn die naar meer smaakt.
Na zo’n eerste keer zijn er natuurlijk altijd verbeterpunten aan te wijzen. Sommige stellingen waren wellicht te complex om adequaat te kunnen beantwoorden zonder specifieke kennis. Enkele andere stellingen neigden misschien naar populisme, wat de diepgang van het debat niet ten goede kwam. Het gebruik van een simpele vloermarkering om voor- en tegenstanders te onderscheiden voelde ietwat simplistisch aan en niet alle wethouders waren even goed voorbereid. Bovendien had de rol van de moderator wat strakker gekund. Vaak leken de gesprekken meer te gaan over individuele klachten dan over het werkelijke beleid, hoewel je natuurlijk nooit uit het oog mag verliezen hoe frustrerend sommige situaties binnen de gemeente kunnen zijn wanneer je het gevoel hebt dat je niet gehoord wordt.
En toevallig weet ik dat wethouder Elly de Vries nog enkele stevige en interessante stellingen in haar tas had over kunst en cultuur die helaas niet aan bod kwamen vanwege een gebrek aan regie en tijd. Maar desondanks moet ik toegeven dat dit – na jaren stuurloos ronddobberen – het begin kan zijn van een grotere betrokkenheid tussen onze inwoners en het gemeentebestuur. Besturen is een complexe aangelegenheid. Vooral in deze tijd van financiële en maatschappelijke uitdagingen. Echter, het lijkt erop dat onze gemeente stap voor stap een hoopvolle weg inslaat richting een solide organisatiestructuur inclusief (her)nieuwde frisse gezichten aan het roer. En niet alleen stonden alleen maar de bekende inwoners vooraan om stevig hun mening te verkondigen, waaronder natuurlijk ook ikzelf, maar ook nieuwe gezichten lieten zich zien en horen.
Al met al ben ik, na lange tijd, weer eens oprecht optimistisch over de toekomst van onze gemeente. Hoewel vanuit de zaal nog altijd een gezonde dosis scepsis klonk, zoals het terechte ‘eerst zien dan geloven ‘ begint vooruitgang altijd met een eerste stap. Natuurlijk zullen er nog vele uitdagingen op ons pad komen en de relatie tussen burger en overheid zal altijd een punt van aandacht blijven, waar frustratie al snel op de loer ligt. Echter, wie weet is de eerste stap richting een vernieuwd elan gisteravond in het Evertshuis gezet
AnneMarie Visser
