Aan verbinding moet je werken

Zaterdagmorgen 20 mei. Het is negen uur ‘s ochtends wanneer Michiel en Agnes Grauss bij de Buitenbasis in de Meije het pad opdraaien. Het belooft een mooie dag te worden. We hebben de burgmeester bij zijn installatie uitgenodigd om, als het weer een beetje mee zit, het water op te gaan. Niet in een sloep of fluisterboot de Reeuwijkse Plassen op, maar een beetje op en over de gemeentegrens heen. Midden in misschien wel een van de mooiste delen van Bodegraven-Reeuwijk en de regio. De Meije, Meijese Graslanden en de Nieuwkoopse Plassen. Onder begeleiding van Ingrid Meijer van de Buitenbasis, die mensen graag meeneemt in een kayak om tussen het overweldigende natuurschoon even tot je zelf te komen.

Boetepot

Een van de eerste acties van Michiel Grauss was als kersverse burgemeester een boetepot in te stellen. Zodra hij maar enigszins neigt naar het “In Rotterdam deden wij het zo… “ gaat er een euro de bus in. Het kenmerkt de mens Grauss dat de pot (vrijwel) leeg is, maar uit voorzorg doneerde hij graag vooraf een aanzienlijk bedrag aan een goed doel.

Nooit voor wethouders gaan staan

Eerst luisteren en nooit voor je wethouders gaan staan. Zo zag hij het burgemeester Aboutaleb doen in de tijd dat hij met hem samenwerkte als wethouder in Rotterdam. Dat voelde goed. Het gaf het college in de havenstad de ruimte om als team te functioneren. Wat Grauss betreft is het de blauwdruk voor het slagen van een gemeentebestuur.

Samen met zijn vrouw Agnes koos hij heel bewust voor Bodegraven-Reeuwijk. De struikelpunten die er liggen, zoals de hoge schuldenlast, zijn voor hem vooral uitdagingen om voor te gaan. “Het heeft hem nooit doen twijfelen aan zijn keuze voor deze gemeente. “Integendeel! Michiel is een man die zich graag vastbijt in problemen om met elkaar een oplossing te vinden” is het antwoord van Agnes.

Graag had ik iets meer kunnen betekenen

Toen Michiel Grauss op 16 januari dit jaar werd geïnstalleerd als burgemeester van Bodegraven-Reeuwijk had dit wat hem betreft dan ook maar een nadeel. Het voorzitterschap van het Ouderpanel Kinderopvangtoeslag moest hij neerleggen. Voor die ouders had hij graag meer willen betekenen. Na de toestanden rondom de ‘Bulgarenfraude’, werd het onwrikbare standpunt van de politiek “nooit meer!”. De menselijke maat werd daarbij volledig uit het oog verloren. “De overheid en belastingdienst proberen nu met alle goede wil en vooral met geld de fouten die destijds zijn gemaakt goed te maken. Maar het mag nooit alleen maar om geld draaien!”, is zijn betoog. “De wonden moeten helen. Dat vraagt tijd en daar is soms onvoldoende oog voor. Het gaat jaren duren voordat deze mensen weer vertrouwen hebben in onze maatschappij. In sommige gevallen komt het zelfs nooit meer goed”. Samen met zijn vrouw heeft de burgemeester grote bewondering voor diegenen die ondanks alle tegenslagen, de kracht vonden om weer door te gaan. “Die veerkracht is niet voor iedereen weggelegd.”

Heldere visie op de wereld

Agnes Grauss is in het dagelijkse leven arts en in haar functie vindt ze het heerlijk om jonge ouders op weg te helpen. Daarnaast geniet ze met volle teugen om naast haar man de omgeving te ontdekken en de mensen te leren kennen. Ze heeft veel respect voor het analytisch vermogen van haar man. Beleid en politiek zijn niet zo haar ding. Toch heeft ze een heldere visie op de wereld. “Ik ben meer iemand van de dagelijkse praktijk, de daden”. Dat is wat ze haar aantrekt in haar werk. “Ieder gesprek met een ouder is weer anders. Jonge ouders zijn vaak heel onzeker. Het is mooi om na een paar maanden te zien dat ze hun weg hebben gevonden.”

Water, groen en rust. Water en natuur. Water en vrij zijn. Het is hier allemaal. Op verschillende momenten van de dag zie je weer heel wat anders”

Agnes en Michiel Grauss

Het is hier genieten

We mogen hier nu een paar maanden wonen. Het is hier heerlijk! We hebben ons huis ingericht en zijn met de tuin aan de gang, vult Michiel Grauss zijn vrouw aan. Hij laat daarbij met enige bescheiden trots de blaren op zijn handen zien als resultaat van een dagje tuinarbeid. “We vinden het heel bijzonder dat we ons zo snel thuis voelen. Dat komt vooral door de mensen. In de contacten die ik in de afgelopen periode mocht hebben waren mensen open, realistisch, spontaan en zie ik dat ze liefde hebben voor het dorp waar ze wonen. Hechte gemeenschappen die er voor elkaar willen zijn. Samen uitdagingen aangaan. Dat zie ik bijvoorbeeld als mensen contact leggen met vluchtelingen, of als er een actie is voor het goede doel, zoals de voedselbank. Mensen zijn dan warm en vrijgevig. Kortom: mensen leggen de verbinding met elkaar. En ik weet uit ervaring dat verbinding tussen mensen het leven veel mooier en leuker maakt.”

Aan verbinding moet je werken

Toch vindt Grauss die verbinding tussen mensen niet vanzelfsprekend. “Daar moet je aan werken. En als burgemeester wil ik graag dienen door steeds weer de verbinding tussen mensen te bevorderen of te leggen. Als je met elkaar praat blijken kwesties vaak veel genuanceerder te liggen. Mensen voelen zich vaak niet gezien of gehoord. Daarom luister ik graag en hoor wat er speelt onder de mensen. Daarom wilde ik persé in het eerste half jaar alle dorpen persoonlijk bezoeken. Als we niet naar elkaar luisteren bestaat het risico op overschreeuwen. Dat is iets wat landelijk speelt, dus ook in onze gemeente. Via social media ‘schreeuwen’ we soms de lelijkste dingen tegen elkaar. Of tijdens informatieavonden kan het er hard aan toe gaan.”

Volgens de burgemeester heeft de overheid een belangrijke taak om te luisteren. Te begrijpen wat er speelt. Weten wat mensen raakt. Een luisterend oor van de overheid leidt tot vertrouwen, zeker als de overheid ook actie onderneemt. Of in elk geval duidelijk is over wat ze wel of niet kan. Daartegenover staat dat inwoners gewoon de dingen rustig kunnen uitspreken naar de gemeente. “We hoeven elkaar hierbij niet te overschreeuwen. Daar kom je zo veel verder mee met elkaar!”, onderstreept hij zijn standpunt

De Bodegravenboog is hard nodig

Eigenlijk valt er maar één ding echt tegen. ” Op de meest vreemde momenten sta je in de file. De verkeersdrukte is groot en de Bodegravenboog is hard nodig. Dat geeft overlast, onveiligheid en vervuiling. Maar gelukkig wordt er flink aan de weg getimmerd om gehoord te worden bij provincie en het Rijk. Het zal nog wel even duren, maar ik heb goede hoop dat op enig moment de verkeersdrukte op dit punt voorbij is”.

Heimwee naar de dynamiek van het grote Rotterdam heeft familie Grauss nauwelijks. “Het mooie van deze gemeente is dat je de rust hebt van het landelijk gebied. Als je naar grote steden wilt dan liggen die allemaal binnen handbereik. Dat is een combinatie die Bodegraven-Reeuwijk uniek maakt en wij erg waarderen. Maar ik denk ook dat daarom bedrijven zich hier graag vestigen. Om dezelfde reden ligt het recreatiepark Landal hier. Mooie plassen van Reeuwijk en op rijafstand van de grote steden.”

Mensen zijn mensen

“Mensen zijn mensen”, is het uitgangspunt. “Of ze nu hier wonen of in de grote stad. Ieder mens wil toch graag meedoen in de maatschappij? Omzien naar elkaar is belangrijk. Gelukkig is dat in deze gemeente nog aanwezig. Dat is heel mooi. Dan kun je veel uitdagingen aan. Maar we moeten onze ogen niet sluiten voor de realiteit. De problemen in de wereld gaan onze gemeente niet voorbij. Drugs, andere vormen van criminaliteit, ruimtegebrek, noem maar op. En niet te vergeten de oorlog in Oekraïne en andere landen. Dat geeft veel uitdagingen in onze gemeente. Alleen als we elkaar ‘vasthouden’ kunnen we die uitdagingen samen aan.”

Nog even terugkomend op de uitdagingen in onze gemeente vult Grauss aan dat hij blij is dat hij deze kan delen met de gemeenteraad en een mooi team van wethouders. “Op veel onderwerpen bepalen zij hoe de uitdagingen van deze tijd opgelost moeten worden. Als burgemeester probeer ik ook hier verbindend te zijn. Dat ook hier naar elkaar geluisterd wordt en dat er samen gewerkt wordt aan oplossingen. Daar moet onze focus op liggen.”

Tegen eensgezindheid en trots kan geen reclamecampagne op

Langs de waterkant tussen het riet en de gele lissen heeft Michiel Grauss een heldere visie over de ontwikkeling van toerisme in het gebied. “Als iedereen komt kijken naar hoe mooi het hier is, dan wordt die schoonheid snel aangetast. We moeten dus strategisch laten zien wat de schoonheid is en dan aan de juiste doelgroepen. En daarbij leunen we de ruim 35.000 inwoners die zelf trots zijn op het eigen dorp, de cultuur en de natuur.  Als we eensgezind zijn en allemaal op onze eigen manier trots zijn op wat en wie we zijn kan daar geen reclamecampagne tegen op. En natuurlijk hebben we een team mensen die met dorpspromotie bezig is, die dat moois ook in de ‘digitale etalage’ leggen.”

En samen met zijn vrouw wil Michiel Grauss als burgemeester graag het boegbeeld zijn van die trots die hij dagelijks in Bodegraven-Reeuwijk tegenkomt.

Over de Buitenbasis en Ingrid Meijer

De Buitenbasis is opgericht door Ingrid Meijer. Uit liefde voor buiten. Want, meer naar buiten helpt je om gelukkiger te zijn. Om weer terug te komen tot de basis. de essentie. Zo eenvoudig als dat. De BuitenBasis biedt met De Expeditie natuurbeleving waar rust en ruimte centraal staan. Vanuit de kajak ervaar je een ander tempo, nieuw perspectief, horizon en wij(d)sheid. Omrand door wat de natuur biedt, met de seizoenen mee.

www.debuitenbasis.com

MEER

Deel dit bericht:

Facebook
WhatsApp