De fabeldieren van Henrique van Putten: tussen realiteit en droom
Gouda – Soms loop je ergens langs en blijf je even staan, zonder precies te weten waarom. Iets grijpt je aandacht, trekt je uit je gedachten. Dat is precies wat er gebeurt bij de fabeldieren van Henrique van Putten. Vanaf 21 maart nemen deze bijzondere wezens hun intrek in het Brugwachtershuisje bij de Kleiwegbrug in Gouda. Geen traditionele dieren zoals je ze in het wild tegenkomt, maar vervreemdende, tedere schepsels die ergens tussen droom en realiteit lijken te zweven.
Dieren die iets over mensen vertellen
Henrique groeide op tussen de dieren. Haar grootouders hadden een boerderij en daar, tussen de koeien, konijnen, katten en honden, ontstond haar fascinatie voor de manier waarop dieren emoties kunnen uitdrukken. “Dieren kunnen niet praten, maar ze laten wel heel duidelijk zien wat ze voelen,” vertelt Henrique. “Ze zijn geen mensen, maar ze kunnen ons wel iets vertellen over onszelf.” In haar werk vertaalt ze die observaties naar beelden waarin menselijke emoties en dierlijke vormen samensmelten.
Wat direct opvalt aan haar fabeldieren is hun lichaamstaal. Ze klampen zich vast, vallen, hangen of kronkelen om elkaar heen. Ze hebben handen die meer lijken op die van een mens dan op die van een dier. “Soms begint een werk als een hond, maar krijgt het door menselijke trekken ineens iets apenachtigs,” legt ze uit. “Daardoor worden de wezens dubbelzinnig en een beetje vervreemdend.”
Een nieuwe balans vinden
Naast haar ruimtelijke werk maakt Henrique ook tekeningen. “Ik heb altijd getekend, maar op de kunstacademie ontdekte ik het 3D-werken. Dat was een openbaring en ik heb me daar jarenlang op gestort. Maar een paar jaar geleden, toen ik longcovid kreeg en mijn energie moest doseren, pakte ik het tekenen weer op. Het is fysiek minder zwaar dan beelden maken en gaf me tegelijkertijd nieuwe inspiratie.” Die wisselwerking tussen tekeningen en beelden zie je terug in haar werk: vormen en ideeën springen van het ene medium naar het andere.
Een van haar nieuwste series, Be Still My Soul, draait om kleine, verstilde momenten. “Alles moet tegenwoordig groots en meeslepend zijn, maar ik zoek juist naar de kracht van het kleine gebaar. Een subtiele emotie kan net zo indrukwekkend zijn als een groot, dramatisch beeld.”
Geloofwaardige fabels
De dieren van Henrique hebben geen ogen, maar toch lijken ze te kijken. Ze hebben geen menselijke gezichten, maar je voelt precies wat ze denken. In hun verstilde houding, hun klauwen om elkaar heen, hun uitgestoken tong of gekromde ruggen zit een hele wereld van gevoelens. Ze verbeelden hoe we ons als mensen verhouden tot elkaar en tot onszelf. Soms vol overgave, soms angstig, soms juist in totale harmonie.
Vanaf 21 maart tot en met 18 mei kun je deze wonderlijke wezens bewonderen in het Brugwachtershuisje bij de Kleiwegbrug in Gouda. Op 21 maart om 20.00 uur wordt de expositie feestelijk geopend, met aansluitend een borrel in De Firma. .
