
Kinderijk – Het is een frisse ochtend wanneer we afspreken bij een van de oudste molens in Kinderdijk. De wieken staan imposant in de lucht, alsof ze willen zeggen: ‘Hier wordt gewerkt!’ En dat klopt. Vandaag ontmoeten we Ruben Drenth, 32 jaar en een molenaar met een bijzonder verhaal.
Van wereldreiziger naar molenaar
Ruben begon zijn carrière als reisschrijver en fotograaf. Altijd onderweg, de wereld aan zijn voeten. Tot de coronapandemie alles stillegde. “Ik kon thuis op de bank gaan zitten wachten of iets nieuws leren. Een taal? Of toch een ambacht? Het werd dat laatste. En wat voor een!” In 2019 begon hij met de opleiding tot molenaar. “Hier in Kinderdijk staan negentien molens, waarvan de oudste uit 1630 komt. Maar al duizend jaar geleden werd dit landschap gevormd door molens.”
Leven in de molen
Al eeuwenlang wonen molenaars en hun gezinnen in hun molens. Sinds 1738/1740 zijn de Kinderdijkse molens bewoond door generaties molenaars.
Het was niet alleen hun werkplek, maar ook hun thuis. Hier hielden ze het water in toom, onderhielden ze de kades en rietvelden en deden ze aan
kleinschalige landbouw en visserij. Het erf rondom de molen vertelde hun verhaal. Ruben woont zelf nog niet in een molen, maar wie weet wat de toekomst brengt. Voor nu is hij drie dagen per week in de weer om deze indrukwekkende machines draaiende te houden. “Elke dag leer ik bij. Het is
fysiek zwaar werk, maar er gaat niets boven het gevoel om een eeuwenoude molen weer tot leven te brengen.”
Molens als erfgoed
Ooit waren molens onmisbaar voor waterbeheer, nu nemen moderne gemalen dat werk over. Maar dat betekent niet dat de molens nutteloos zijn.
Ze blijven een essentieel onderdeel van ons landschap en erfgoed. “Ja, ze trekken toeristen, maar ze staan hier niet alleen voor de sier. Ze zijn een
levend stukje geschiedenis.”


Hoe werkt een molen eigenlijk?
Denk je dat een molenaar alleen maar wat aan de wieken draait? “We noemen dat ‘gevlucht’, niet wieken,” legt Ruben uit. “Het gevlucht bestaat
uit twee lange roeden die door de askop steken. Alles draait om balans en precisie.” Het op de wind zetten van een molen is dan ook geen eenvoudige klus. Bij oude molens zoals deze draait de kap niet op rollen, maar op hout. “Dat betekent smeren, duwen en trekken tot alles perfect staat. Op een goede dag duurt dat een half uur. Bij modernere molens gaat het sneller, maar ik houd juist van de charme van de oude techniek.”
Een molenaar leest de lucht
Weerapps? Die heeft Ruben niet nodig. “Elke ochtend kijk ik naar de lucht om de windrichting en -kracht te bepalen. Dat moet ook, want veiligheid staat voorop. Een draaiende molen heeft enorme kracht en een klap van het gevlucht kan fataal zijn. Dat spreekwoord is er niet voor niets!”
Draaien met de toekomst
Voor Ruben is molenaar zijn meer dan een beroep—het is een levenswijze. “Elke dag brengt nieuwe uitdagingen, maar ook een diep gevoel van
voldoening. Ik mag werken met een eeuwenoud ambacht en dat is iets om trots op te zijn.” Zijn passie voor de molens is aanstekelijk en hij hoopt dat meer mensen zich aangetrokken voelen tot dit bijzondere vak. Want zolang er molenaars zijn, zullen de molens blijven draaien.
