Door AnneMarie Visser

Gouda – Toen hij jaren geleden besloot zijn hart te volgen en fulltime te gaan schilderen, was dat geen sprong in het diepe. Hij had er zakelijk immers al een mooie carrière op zitten. “Ik hoefde niet van mijn kunst te leven,” vertelt de Goudse kunstschilder Cornelis de Koning, “en dat gaf me de ruimte om er relaxed in te staan.” Die vrijheid koestert hij nog altijd. Al zo’n 25 jaar schildert hij met plezier en inspiratie. “Zoveel eenvoudige voorwerpen zijn prachtig om vast te leggen: een eigen compositie, een verrassende lichtval. Ideeën genoeg – en de werklust is er ook altijd geweest.” Van 16 tot en met 19 januari en 23 tot en met 26 januari is het werk van De Koning te zien in het Kantoor van Nu aan de Peperstraat 20 in Gouda.
Een onverwacht keerpunt
Eind 2017 kreeg Cornelis te horen dat hij kanker heeft. Toch hield die ziekte hem tot voor kort nauwelijks tegen: “Ik heb een vrij positieve inslag, dus uit balans raken gebeurt niet snel.” Pas in september 2024 veranderde dat: de kanker bleek uitgezaaid naar zijn longen. Het ziekenhuis kan op dit moment niets meer doen, op misschien wat vertragende medicijnen later. “Dat was wel even slikken.” Hij legde zijn penselen voorlopig neer en verdiepte zich in nieuwe kennis. “Via mijn tandarts hoorde ik van een podcast met prof. Thomas Seyfried. Ik ging meteen op onderzoek uit, kocht zijn boeken en startte een streng dieet. Ook vast ik 3,5 dagen per maand. Of het gaat helpen, weet ik niet. Maar ik heb nu het gevoel dat het nog helemaal niet over hoeft te zijn. Ik heb iets om voor te gáán en genoeg inspiratie om ooit weer te gaan schilderen.”

Nuchter en rationeel
Van spiritualiteit wil De Koning niets weten. “Voor mij geen diepere symboliek in het licht dat ik schilder. Ik houd het bij natuurkunde, de ontstaansgeschiedenis van het heelal en de onverzettelijke natuurwetten. Dat rationele zit diep in me.” Dat betekent niet dat hij geen oog heeft voor schoonheid. Integendeel: hij bewondert de composities en rust van de schilder Helmantel en bezocht laatst een expositie van Michaël Borremans in Museum Voorlinden. “Borremans heeft zeker iets te vertellen in zijn werk, maar technisch vind ik hem minder sterk. Dat hoeft ook niet altijd; kunst mag van alles zijn. Ik hou persoonlijk meer van de serene stijl van Helmantel.”
Geen druk, geen haast
Ondanks de verwoestende ziekte heeft hij nog altijd voldoende energie. “Zolang ik niet fysiek word beperkt, schilder ik in mijn eigen tempo verder. Tijdrovend is het zeker, maar die tijd heb ik. Ik werk snel, maar wel ontspannen. Ik hoef er geen balans in te zoeken; ik ben in balans.” Mochten er lichamelijke klachten komen, dan is stoppen een reële optie. “Ik kan me ook prima vermaken met bridge, lezen, mijn gezin en kleinkinderen. Mocht het zover komen, dan is het goed geweest.”

Kunst zonder boodschap
Hij is niet de man van grote artistieke statements. “Ik vind mezelf een redelijk schilder, en ik ben blij dat mensen mijn werk prachtig vinden en het graag aan hun muur hangen. Of mijn werk later herinnerd zal worden? De tijd zal het leren. Sommige schilderijen hangen nu al in Italië, de VS (Hawaï), Duitsland, België en natuurlijk hier in Nederland. Zelfs in de Quote 500-kringen en bij Youp van ’t Hek hangt een ‘Cornelis de Koning’. Dat is toch bijzonder. Maar ik heb geen illusies: kunst moet je maken omdat je er vreugde uithaalt, niet omdat je er een heel volk mee wilt veranderen.”
Vol vertrouwen de toekomst in
Voor nu richt Cornelis de Koning zich op zijn gezondheid, in de hoop dat de nieuwe aanpak met zijn dieet en rust hem de ruimte geeft om weer eens de kwasten op te pakken. “Ik ben van plan door te gaan zoals ik altijd deed: in alle rust, met oog voor detail, en genieten van elk nieuw doek. Zo lang ik kan.” Met een optimistische glimlach voegt hij eraan toe: “En als het niet meer kan, dan zijn er nog genoeg andere dingen in het leven om van te houden.”
