Bodegraven – Ruud Kooistra heeft een prachtig Kerstverhaal “Morgen ben ik alles vergeten” geschreven. Wij brengen dit Kerstverhaal in drie delen. Vandaag het laatste deel.
Marie keek haar man vol liefde en geluk aan. “Mooi hè, Gerrit, al die sterretjes!” zei ze genietend.
Nog altijd verbaasd keek hij zijn vrouw diep in de ogen en even zag hij haar oude blik weer, die lieve blik van vele jaren huwelijksgeluk. “Ja, prachtig Marie, echt heel mooi! Maar zullen we zo naar binnen gaan, het wordt nu wel erg koud hier op het dak!” “Nee, laten we nog even blijven zitten en genieten, morgen ben ik alles weer vergeten!”
Ze zei het met liefde, warm tegen hem aankruipend. Geëmotioneerd slikte Gerrit de woorden van zijn vrouw naar binnen en samen staarden ze een tijdje stilzwijgend onder de deken omhoog naar de sterren toen ze plotseling hoog in de lucht de arrenslee met de kerstman zagen vliegen, een spoor van stralende sterren achter zich aan trekkend. “Kijk nou, Gerrit, de kerstman! Wat mooi, o wat is dat mooi!”
“Prachtig Marie, echt mooi lieverd!” zei hij diep geëmotioneerd. Maar hoe diep de woorden van haar hem ook raakten, hij moest zijn vrouw toch echt wat vertellen, daar kon hij niet langer mee wachten. Hij haalde diep adem. “Weet je Marie, ik moet je wat zeggen. Morgen is het kerstmis maar ik heb geen kerstcadeautje voor je kunnen kopen. Het geld is bijna op!” Met liefdevolle maar begrijpende ogen keek ze haar man lang aan. ”Geeft niks, joh, jij bent mijn cadeautje toch? Kom hier, hou me maar even lekker warm vast!”
Ze gaf hem een kus op zijn gerimpelde wang en keek snel weer omhoog naar de sterren. “Mooi he?” Trillend van de kou maar met een hart vol liefde pakte hij de geschonken amandelstaaf en brak twee gelijke stukken af, een traan blinkend in zijn ooghoek.
Editie Groene Hart bedankt Ruud Kooistra voor het mooie Kerstverhaal en de mooie foto’s
