Lang leve de Kaaskoningin!

Bodegraven-Reeuwijk is eindelijk tot rust gekomen na een bruisende Najaarsmarkt. Het jaarlijkse evenement waar, naast de gebruikelijke kermis en braderie, het woord “kaashandel” weer even met hoofdletters geschreven wordt. En dat is geen toeval, want de welvaart van dit dorp is mede te danken aan die handel in kaas. Het is nog niet eens zo lang geleden dat op het Kerkplein en de omliggende straten zo’n 600 partijen kaas van eigenaar verwisselden. De grootste handel in boerenkazen in de wijde omgeving. Overigens een leuk detail. Alle onverkochte kazen werden aan het einde van de dag ingepakt om de volgende dag op de Woerdense kaasmarkt te worden aangeboden. Wat daar overbleef ging op donderdag naar de Goudse Kaasmarkt.

De kaashandel was lange tijd een echte mannenzaak. Zoals overal in het bedrijfsleven. Vrouwen waren niet echt welkom in deze wereld. Nou ja, niet op de voorgrond in ieder geval. Achter de schermen waren het juist de vrouwen die, naast hun dagelijkse werk op de boerderij, verantwoordelijk waren voor het maken van de kazen. Zwaar werk, want alles gebeurde nog met de hand.

Maar als het op het promoten van kaas aankwam, werden vrouwen wel met open armen ontvangen De Kaaskoningin als de officiële ambassadeur van de Kaashandel in Bodegraven. Sinds 1952 wordt ze ieder jaar gekozen. Afwisselend uit de Kaashandel. Het volgend jaar afkomstig van de zelfkazende boerderijen in de gemeente.

Afgelopen zaterdag kreeg ze eindelijk haar eigen officiële monument. ‘Kaaskoningin Lien, vernoemd naar de eerste Kaaskoningin Lien van de Werken, werd door de huidige Kaaskoningin Ester van Tilburg samen met haar hofdames Eva en Jacqueline onthuld bij het Evertshuis. De Culturele Commissie vond het hoog tijd voor een eerbetoon en terecht. Het maken van kaas is geen sinecure en zonder de boerenkaas zou er ook geen handel zijn geweest.

Eerlijk gezegd was ik aanvankelijk wat sceptisch over het idee. Het basisontwerp van het monument is een van de beelden die tijdens Gouda 750 een belangrijke rol speelden in die stad en een replica van het bronzen beeld de Goudse Kaasboerin van Ineke van Dijk, dat op het plein achter de Agnietenkapel is te vinden.

Met de eeuwenoude rivaliteit tussen Gouda, Bodegraven en Woerden in mijn achterhoofd leek het me nogal vergezocht om het Goudse symbool zo prominent in het centrum van Bodegraven te plaatsen. Maar ik moet toegeven dat ik fout zat.

Het eindresultaat is prachtig en het verhaal van de ontwerpers, Annemiek van Brakel en Marry Buiks, is doordacht. De Goudse Kaasboerin is nu de gekroonde Koningin van Bodegraven en heeft daarmee de waardigheid gekregen die alle zelfkazende boerinnen in het Groene Hart verdienen.

Voorlopig staat het beeld bij het Evertshuis. Er is nog wat onduidelijkheid over de definitieve locatie. Stiekem hoop ik dat ze daar blijft staan. Op een van de mooiste pleinen van “ons” dorp en daar echt uitgroeit tot de status die ze verdient. Misschien nog een leuk bord erbij dat aanmoedigt om ‘hier een selfie te maken‘ en voor je het weet gaat ‘onze koningin’ op Socials de wereld over. Kortom, mijn complimenten aan de Culturele Commissie. Lang leve de Kaaskoningin!

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter