Na een dag werken wederom de boot gepakt om dode kokmeeuwen te gaan rapen. Dit keer hadden we twee gasten. Een collega jager Erwin Klompenhouwer en Myrthe, journaliste van NPO 1 radio dit is de dag. Wilco van Roon en Erwin moesten eerder op weg met de boot ivm een veenbonk* in de doorvaart. Het blijft ‘natuur’ en zoals we allemaal weten die laat zich niet sturen. Goed voorbereid: zakken, raapstokken, handschoenen, laarzen en brandstof. Een gemiddelde vaartocht is minimaal 2 uur, en even terugvaren is geen optie. Ook omdat we minimaal 5 bruggen moeten passeren, en dat kost tijd.
Los geraakt stuk veen dat gaat drijven en voor een groot deel onzichtbaar is. Verplaatst door stroming en is gevaarlijk en lastig varen.
Samen met de verslaggever ben ik later ingestapt. Waarom vertel ik dit? Dode meeuwen zijn op dit moment hot news, geen echt geweldig nieuws maar we kunnen er niet omheen.
En wat de media opeens interessant vindt, is dat wij als jagers en natuurbeheerders druk met ruimen bezig zijn. Ook nu vroeg Myrthe waarom wij dit doen, en dat het zo haaks lijkt te staan op jagen en beheren. Tijdens de tocht van 2 uur, zonder draaiboek of vooraf ingegeven teksten en routes hebben wij heel uitgebreid kunnen vertellen over onze drijfveren.
En nog mooier, we kunnen laten zien wat wij zien, als kenners , natuurmensen en gebiedskenners en
Het begint bij het instappen met duizenden muggen, en vliegjes. Zie je de insecten? Eh nu je het zegt…
En hoor jij ook de dagelijkse berichten over het omvallen en de crisis van de natuur? En dat het heel slecht gaat met o.a. de eend? En dat wij als buitenmensen de ogen en oren in het veld zijn?
Uh ja dat hoor en lees ik, maar jij vindt dus dat dat niet zo is?
Inderdaad dat vind ik zeker. En ja we moeten zuinig zijn en dingen anders doen, maar de crisis in oa de natuur, waarover dagelijks over geroepen wordt is iets anders. Waarvan akte.
Onderweg hebben we tafeleenden, krakeenden, wilde eenden, streepkopganzen, grauwe ganzen, brandjes, futen, koeten, waterkippen, witte en blauwe reigers, aalscholvers, scholeksters, zwanen en rietzangers gezien. Prachtige planten, struiken, wilde bloemen en riet. Het belang van natuurlijke oevers, wel of geen palen en gaas, snoeien, de racka schapen, de rust en stilte. Helaas veel dode meeuwen en nu is er een kaalslag onder de kuikens. Het doet iedere keer erg veel pijn om ze dood te vinden en ze stervend te moeten laten liggen. Dat went nooit. Hoewel dat in de eerste instantie lastig te snappen valt voor buitenstaanders;
Je jaagt en doodt, en nu ben je met tranen in je ogen dode dieren aan het rapen.
Het muntje viel bij Myrthe. Helemaal omdat je mede door deze intensieve sessies erger hoopt te voorkomen. Omdat je zo begaan bent met de flora en fauna.
Wat mij steeds weer opvalt is dat de meeste mensen weinig tot niets zien. Je moet echt aanwijzen en vertellen en dan opeens zien ze de eend op het nest, de verschillende soorten ganzen en de kuikens in het riet.
Met een zak van 100 dode vogels gingen we huiswaarts om even bij te komen van het karwei. Erwin had nog even een pech moment om door een eiland te zakken, dus droge broek en blote voeten. Het blijft balanseren op veen en takken. Maar als je uit Giessenburg komt om te komen helpen, ben je een held!
Donderdagavond as komt de mobile studio Radio NP1, dit is de dag, naar Reeuwijk om een item met ons op te nemen over jacht en beheer, over vogelgriep en waarom wij doen wat wij doen.
Bij het afscheid zei Myrthe, ik ben onder de indruk eigenlijk zou iedereen dit moeten zien, meemaken en weten. Wat jullie doen is bizar mooi, ondanks de dode vogels.
En dan denk ik;
Daar doe ik het voor!
Met dank aan Erwin en Wilco.
Heidi Looy
