Wat een feest afgelopen zaterdag in het Evertshuis. 11 Koren, bijna 400 zangers en zangeressen en een afgeladen Evertshuis in Bodegraven. Er was zelfs zoveel publiek dat de organisatie besloot niet de theaterzaal te gebruiken voor de indrukwekkende slotmanifestatie, maar de hal. En toen gebeurde het zomaar in Bodegraven tijdens de eerste editie van Het Groene Hart Korenfestival. One Day One dorp.
One Day One Dorp
‘Gewoon’ tijdens de opvoering van de One Day Song. Niet alleen uitgevoerd door alle aanwezige koorleden. Ook het publiek werd uitgedaagd mee te doen en dat deden ze. Zelfs ik en voor wie me niet kent, dat is heel wat. Als het om meezingen aankomt, sta ik meestal een beetje lafhartig te playbacken. Hoewel mijn zanglerares daar anders over denkt, zelfs in de badkamer hou ik vaak heel wijs mijn mond, ik kan geen noot zingen.
Voor wie het lied One Day overigens niet kent. Het verscheen in 2008, uitgebracht door de Amerikaanse reggae zanger Matisyahu. Inmiddels reist het de wereld rond en is uitgegroeid tot een project van vrede, hoop in verbinding. Zo werd het bijvoorbeeld gezongen in Jeruzalem door meer dan 3000 zangers met joodse, moslim en christelijke achtergrond. Hoewel de inzet afgelopen zaterdag misschien iets minder groot was dan de wereldvrede, werd vrijwel iedereen ter plekke geraakt door diezelfde vonk van verbinding. Het kippenvelgehalte was sky-high én menig een was tot tranen geroerd.
Foto’s: Lucienne de Valk
Kind met het badwater weggooien
Grote afwezigen waren de gemeenteraadsleden en het college(*). Wellicht druk met campagne voeren elders. Maar, terwijl ze binnenkort moeten beslissen over het lot van dit unieke dorpshuis, misten ze hét moment waarop organisatoren Lucienne de Valk en Jackie van der Vlis lieten zien dat het wel kan. Iets wat de lokale politiek tot nu toe nog niet is gelukt: One Day One Dorp. Van piepjong tot stokoud, van gewoon gezellig inhaken bij een Shantykoor of vanuit religieuze passie. Van kinderkoor tot kerkkoor. Samen zingen verbindt. Je hebt er geen duur instrument voor nodig dan alleen je stem en zeker geen duur adviesbureau of nog duurder rapport.
Als gemeenteraadslid of wethouder zou ik drie keer in mijn oren krabbelen voordat ik zou gaan snijden in het Evertshuis. Misschien kan het hier en daar efficiënter, maar voordat je het weet gooi je het kind met het badwater weg. Het is niet alleen de vraag wat cultuur mag kosten, maar vooral hoeveel waarde je als politici hecht aan die verbindende initiatieven zoals het Korenfestival, het XL Dance Event of het Streekfestival. Geen elitair clubje voor een handjevol kunst- en cultuurliefhebbers, maar een plek waar hele mooie dingen gebeuren. Laagdrempelig en voor alle inwoners uit alle dorpen en de regio toegankelijk. Dat vraagt nu eenmaal om meer ruimte dan alleen een theaterzaal en een hal.
En u voelt hem al aankomen. Toongevoel of niet, ook met het laatste lied ‘Tulpen uit Amsterdam’ heb ik uit volle borst staan meeblèren!
(* niet officieel aanwezig, maar wel gesignaleerd is burgemeester Michiel Grauss)
