Zeg tegen een willekeurig 45-plusser “Pam je haar danst” en de kans is groot dat diegene exact weet waar je het over hebt. Een van de meest succesvolle commercials uit de geschiedenis van Andrélon. Ik ben ervan overtuigd dat vrijwel iedere Nederlander zijn haar ooit heeft gewassen met die shampoo uit de paarse fles. Misschien behoort het merk net zo goed tot ons cultureel erfgoed als bijvoorbeeld Goudse Kaas.
Maar wat diezelfde Nederlanders vaak niet weten is dat die wereldberoemde shampoo zijn roots heeft in ‘ons’ Bodegraven. Het blijft voor mij een raadsel dat onze citymarketing hier zo weinig mee doet. Een aantal jaar geleden liep ik rond op een schattig lokaal marktje in Bretagne en kocht daar zo’n lekkere warme wollen trui. Volgens het label was deze gemaakt in ‘Erquy, het dorpje waar Asterix werd geboren.’ Overigens staat het helemaal niet vast dat die onoverwinnelijke Galliërs hier ook echt vandaan komen. Toch konden we het niet nalaten een kijkje te gaan nemen.
Bodegraven het dorp waar Andrélon is geboren. Misschien wat vergezocht, maar waarom niet? Meeliften op een sterk merk? In ieder geval verfrissend anders dat het kaasverhaal. Op dat terrein hebben we de strijd allang verloren van Gouda en Woerden. Omdat iedereen in de wereld ‘Cheese Out Koeda‘ kent, maar ook omdat we te vaak te veel kansen hebben laten liggen.
Waarom hebben we nooit het Kaasfondue Festival georganiseerd. Je zou zeggen met 30 miljoen kilo kaas op de plank en Boska op de hoek niet zo moeilijk te verzinnen. Of het Borefste Summer Cheese Festival. Niet alleen met die harde ronde gele, maar vooral met al die andere mooie (zachte) kazen, die tegenwoordig in het Groene Hart worden gemaakt. Of het Groene Hart Culinair Festival voor Streekproducten. #ProefhetGroeneHart, maar dan in Bodegraven-Reeuwijk.
Waar is toch het vervolg op het Streetartfestival gebleven? Voor corona zo succesvol georganiseerd door de Culturele Commissie. Nog een paar van die geweldige muurschilderingen in de gemeente erbij en voordat je het weet hebben we een Graffiti & Streetart wandelroute in huis. Zoals in Leeuwarden of Valencia.
En om terug te komen op de shampoo. De Andrélon Recycle Art Award. Met een slimme lobby zou Unilever zomaar een stevige sponsor kunnen worden. Het buitengebied als terrein voor Groene Hart Landschaps Kunst? Inspelend op onze mooie plassen en het unieke inmiddels bedreigde veenweidegebied. Daar moet toch een Europees potje voor zijn?
Kortom genoeg pareltjes, waarmee we onszelf als die bruisende blauw-groene oase midden in het Groene Hart op de kaart kunnen zetten. Waar het niet alleen goed verblijven is, maar vooral heel fijn wonen. Toch lijken we niet verder te komen dan mooie plannen geschreven door ingehuurde hele dure adviseurs.
Dat het Groene HartHuys ooit begon met het idee de Andrélon-collectie als cultureel historisch erfgoed te behouden, maar deze nu op een locatie elders ligt te verstoffen, zegt misschien wel voldoende. Onderweg kregen andere belangen voorrang. Net als het nieuwe Kaasmuseum, dat met alle goede wil van de wereld niet meer is geworden dan een charmant ingerichte expositie bij een VVV punt. .
Misschien is de toerist wel opzoek naar spannendere uitdagingen dan een Andrélon collectie of de indrukwekkende Bodegraafse Kaasopslag op een puur functioneel industrieterrein. Maar zonder een sterk masterplan voor de lange termijn, ben ik bang dat we met elkaar blijven doorkwakkelen op een van de mooiste locaties midden in het Groene Hart. Terwijl de rest om ons heen stevig doorpakt.
