Eigenlijk wilde ik deze week weer eens een lekkere pittige column schrijven. Over alles wat er in onze gemeente en ons land misgaat. Maar met die vreselijke beelden van de ramp in Turkije en Syrië op mijn netvlies sla ik het maar een keertje over. Al met al hebben we het hier nog niet zo slecht. Natuurlijk kunnen we er niet omheen dat voorgaande colleges nogal wat ongelukkige en vooral heel kostbare keuzes hebben gemaakt. Met als gevolg dat we als inwoner de komende jaren flink op de blaren zitten.
En natuurlijk liggen er flinke uitdagingen op ons bordje. Hoe vangen we 100 minderjarige vluchtelingen veilig op naast een parkeer terrein waar mensenhandelaren alle ruimten kunnen pakken? Is boeren in het buitengebied straks echt helemaal over, wanneer de provincie vast houdt aan geen stikstofuitstoot in 2030. Wat doen we met het grondwaterpeil? Hoe houden we een gezonde balans tussen toerisme en leefbaarheid? Zijn straks de gletsjers gesmolten, is het zoete water water ook hier op. Wel of geen windmolens? Hoe zorgen we dat jongeren hier wel blijven wonen, terwijl er nauwelijks een gezonde voorraad betaalbare koop- en huurwoningen is en de gemeente snel vergrijst? En is het wel zo slim om vossen hun gang te laten gaan in weilanden waar we met heel veel geld vogels proberen te beschermen?
Misschien moeten we ons nog grotere zorgen maken over een kloof tussen arm en rijk. Na jarenlang rampzalig neo liberalisme over ons heen te hebben gekregen is die nog nooit zo groot geweest. De club van Rutte, die zich staatsrechtelijk vrijwel nergens meer aan houdt, lijkt steeds meer op het rupsje nooit genoeg. Terwijl ik dit schrijf ligt er een voorstel in de wandelgangen van Den Haag om de fictieve waardestijging van het eigen woningbezit te belasten. Voor de duidelijkheid. Dat is het heffen van belasting over geld dat niet bestaat.
Dan heeft onze regering nog dat merkwaardige idee dat banken iedere transactie van € 100,- of meer moeten gaan melden. Zogenaamd om het witwassen door zware criminelen tegen te gaan. Doorgaans begrijp ik vrij veel, maar misschien moet iemand mij toch even uitleggen hoe dit werkt. Voor zover ik het weet is al het geld dat op de bank staat al hartstikke wit. Kortom wat heeft de overheid ermee te maken wanneer ik bij de kassa € 100 afreken voor een nieuwe jas of tas boodschappen. Tenzij straks mijn pinpas blokkeert omdat mijn CO2 voetdruk die week net even iets te groot is. Ik vermoed zomaar dat dit ideetje afkomstig is van Barbara Baarsma. Voorheen het boegbeeld van de Rabobank, maar vanwege haar opmerkelijke visie inmiddels verplaatst naar een functie elders.
En dacht u dat het dichtdraaien van de gaspijp in Rusland rampzalig is? Wacht dan maar af wanneer de Chinezen het strategisch ineens een heel prettig idee vinden om de leveranties van medicijnen stop te zetten.
Toch valt al het lokale en landelijke leed even in het niet bij de beelden die afgelopen week de huiskamer in kwamen.Veilig op de bank heb ik met tranen in mijn ogen gekeken naar de onmenselijke keuzes waar het Nederlands reddingsteam keer op keer mee te maken kreeg. Ondanks tekenen van leven een mens niet kunnen redden. Omdat de lagen puin ondoordringbaar zijn. Ik kan me op geen enkele manier voorstellen hoe het moet zijn om wanhopige familieleden, vrienden of buren achter te laten. Wetende dat iemand een gewisse en afschuwelijke dood tegemoet gaat. Omdat er geen hoop op redding is en de focus verlegd moet worden naar een slachtoffer dat wel te bereiken is.
Dan prijs ik me gelukkig dat ik hier woon. In ons land op stevige grond en met hele strenge bouwvoorschriften. In een gemeente waar ook hele mooie dingen gebeuren en prachtige verhalen verteld kunnen worden. Waar dit weekend gewoon gezellig weer het carnaval losbarst in Reeuwijk-Dorp. Midden in dat het prachtige nog steeds vredige Groene Hart.
Dan knuffel ik mijn geliefden een keertje extra en hou deze week even mijn kritische snavel.
