De kop is er af. Het is alweer 2 januari. Kortom laat ik allereerst beginnen met iedereen een heel mooi 2023 te wensen. Veel geluk, liefde, gezondheid en vooral heel veel veiligheid en vrijheid. Wat mij betreft nemen we vooral die laatste twee iets te vaak voor lief en ik ben er inmiddels van overtuigd dat je niet zomaar op een ochtend wakker wordt in een wereld die je liever niet had gewild. Dat gebeurt heel langzaam stap voor stap. Wanneer we iets te vaak vergeten op te staan op de momenten die het verschil maken.
Het jaar 2023 kan wel eens een keerpunt gaan worden in onze geschiedenis. Met een nog steeds smeulende corona epidemie én een oorlog die in kilometers niet om de hoek ligt, maar wat betreft economische gevolgen gewoon bij ons aan tafel zit. Op dit moment kun je de ‘grote leiders’ in onze werelden alleen maar veel wijsheid toewensen. Misschien tegen beter weten in. Helaas lijken ‘geld, macht en persoonlijk gewin‘ steeds vaker vooraan te staan wanneer het eigenlijk om mensen moet gaan.
Netflix
Voor wie de komende dagen nog lekker zin heeft in een potje binge watchen op de bank. Twee tips voor Netflix. Hebben allebei niets met democratie te maken, oorlog of vrede. In Glass onion a knives out mystery zien we voormalig James Bond Daniel Craig in de rol van de vermakelijke soms irritante Benoit Blanc. Een beetje Hercule Poirot meets ‘Murder she wrote’. De ongemakkelijke documentaire serie Keep Sweet: Pray and Obey. kruipt je onder de huid. Het waargebeurde verhaal over een polyamoureuze fundamentalistische sekte in Amerika waar vrouwen en hele jonge meisjes, nog niet zo heel lang geleden, binnen een paar jaar gereduceerd werden tot niets anders dan een ruilmiddel. De eerste is luchtig en lichtzinnig. Voor die laatste moet je vooral een sterke maag hebben.
Toch hebben beide producties een belangrijke gemeenschappelijke deler. Het gaat over mensen die vergaten hun handen op te steken en niet ingrepen op het moment dat het er toe deed. Wegkijken is nu eenmaal makkelijker. Ook al voelt het fout aan.
Democratie is een groot goed
Gaan we elkaar vinden in 2023? Hebben we het vermogen over de polariserende propaganda van het eigen gewin heen te stappen? Stoppen we met elkaar allerlei naars op social media toe te wensen? Gaan we begrijpen dat we met elkaar het verschil moeten maken en weten we de klimaatdictatuur in te dammen tot een gezonde beweging? Gaan we iets vaker inzien dat geld niet altijd richtinggevend mag zijn wanneer het gaat om ons algemeen belang? Gaan we herontdekken dat vrijheid en veiligheid recht evenredig verdwijnen, op hetzelfde moment dat we de ander (zolang deze binnen de grenzen van de huidige wetgeving blijft) het recht ontnemen om vrijuit te praten en te denken.
Democratie is een groot goed en ik moet toegeven, het werkt niet altijd even perfect. Soms schuurt het onaangenaam, maar zodra we met elkaar liever wegkijken dan onze hand op te steken, worden grenzen steeds meer en vaker verlegd. Een democratie kan nu eenmaal niet bestaan zonder de controle van een gezonde oppositie.
Misschien is dat wel mijn wens voor 2023. Naast gezondheid en geluk. Handen die iets vaker worden opgestoken. Voordat het echt mis gaat.
AnneMarie Visser
