Ik volg al enige tijd de berichten rond het Evertshuis. Zoals u wellicht weet (en anders hoort u het nu voor het eerst) is de gemeente voornemens het Evertshuis te halveren. In ieder geval figuurlijk (met appartementen in het Turkenburggebouw) of wellicht zelfs letterlijk door deze blikvanger te laten slopen. Nu is mijn interesse niet van politieke aard (daar houd ik mij verre van) of uit financiële belangstelling (daar heb ik geen verstand van). Nee, ik ben als auteur bang voor een culturele kaalslag in onze gemeente als de huidige plannen worden doorgezet.
Cultuur is de basis van een beschaving
Waaraan is een beschaving te herkennen? Niet alleen aan de ideeën die aan het brein van geleerden ontspruiten. Niet slechts aan de (gebruiks)voorwerpen die we voortbrengen, nederzettingen die we bouwen, goederen die we onderling verhandelen. Natuurlijk, dat zijn allemaal zaken die bijdragen aan het ontstaan en in stand houden van een beschaving, en die we vaak nog dagelijks tot in onze tijd gebruiken. Maar cultuur steekt daar met kop en schouders bovenuit. Al in de vroegste tijden vertelde men volksverhalen rond het kampvuur, vrolijkte men elkaar op met zelfgemaakte instrumenten of vermaakte men zich met voordrachten en blijspelen. En die cultuur leeft tot op de dag van vandaag voort. We spelen nog steeds werken van beroemde componisten, lezen wat schrijvers en dichters eeuwen geleden aan het perkament hebben toevertrouwd of laven ons aan klassiek toneel.
Het Evertshuis als modern kampvuur
Oude tijden zijn voorbijgegaan, het kampvuur en het podium in de kasteelburcht zijn vervangen voor eigentijdse varianten. En laat nu het Evertshuis precies zo’n plek zijn waar wij als moderne mens de culturele scheppingen van onze tijd tot ons kunnen nemen. Het Evertshuis als modern kampvuur waar we kunnen genieten van zang, dans en toneel. Waar we kunnen wegzweven naar verre oorden tijdens het lezen van klassieke- en moderne verhalen. Waar we als gemeenschap elkaar kunnen ontmoeten. Zeg nu zelf … op zo’n belangrijk cultureel middelpunt ga je toch niet bezuinigen!
Ronald van Assen
