Verkeerde keuzes

Het is een beetje zoeken, maar op de website van het Evertshuis is een mooi gedicht terug te vinden over notaris Everts. Deze enigszins zonderlinge vrijgezelle zoon van een Groningse landheer liet ooit een groot deel van zijn aanzienlijke vermogen na aan de gemeente Bodegraven. Om ‘iets moois te doen voor de inwoners’. Destijds werd daarmee het gebouw van zaadhandel Turkenburg aangekocht en de rest is geschiedenis.

Dat de gemeente op zijn zachts gezegd nogal slordig met deze erfenis is omgegaan werd de afgelopen jaren pijnlijk duidelijk. Inmiddels staat een deel van het gebouw op de agenda van de gemeenteraad met het advies ‘verkopen die hap’. De kans is groot dat een geïnteresseerde projectontwikkelaar zich al bij de wethouder heeft gemeld om zaken te doen. Uit onderzoeken blijkt namelijk dat het pand zich bij herontwikkeling uitstekend leent voor een paar luxe appartementen in het duurdere segment.

Aan de andere kant heeft de gemeente de opdracht gekregen om op korte termijn ruim 70 statushouders te huisvesten. Met een beetje creatief denken valt er ook een mooie COA-opvanglocatie van te maken. Het meest ironische zou natuurlijk zijn wanneer een advocatenkantoor met een leuke notariële afdeling het voor een koopje in handen krijgt. Is de cirkel weer rond.

Genoeg gespeculeer, maar we kunnen met een gerust hart vaststellen dat het in- en uithuizen van het klantcontactcentrum, het ontmantelen van het Kaasmuseum tot een VVV punt elders en het ondoordacht rondstrooien van leuke subsidies aan allerlei kannibaliserende initiatieven, hoe mooi ze ook zijn, de zaak geen goed hebben gedaan. Eerlijk is eerlijk, ook het bestuur van de stichting dat is belast met het beheer van het Evertshuis heeft de nodige steken laten vallen. Het succes van het gezellige koffiebarretje Tref of zelfs dat van Kruim in Gouda laat zien dat van de aanwezige horeca heel wat meer gemaakt had kunnen worden dan een koffiezetapparaat op een tafeltje in de hal.

Stuk voor stuk treffende voorbeelden van ondoordachte keuzes die in de afgelopen jaren zijn gemaakt en opnieuw betaalt de inwoner hier het gelag. Wordt het niet tijd om te sturen op de potentie tot verbinding die het Evertshuis heeft door het oprichten van een Taskforce tot behoud van. Een gemeenschapshuis waar iedereen welkom is. Van kunst- en cultuurliefhebber tot vereniging. Van een werkplek voor zzp’-ers tot een ontmoetingspunt. Al is het maar om even op te warmen. Letterlijk of figuurlijk.

Laten we eens verder kijken dan de cijfers. Ook al zijn ze dit keer knalrood. Niet het kind met het badwater weggooien, maar ‘iets moois doen’ voor de samenleving. Zoals ooit notaris Everts het heeft bedacht.

AnneMarie Visser

.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter