Speciaal voor EditieGroeneHart.nl verschijnt van de hand van de Bodegraafse schrijver Ronald van Assen het historische tweewekelijkse vervolgverhaal Belle van Bodegraven. Belle van Bodegraven is een verhaal dat zich afspeelt aan het eind van de 18e eeuw in de omgeving van Bodegraven. Hoofdpersoon is de zestienjarige Belle. Een behulpzaam meisje met een hang naar avontuur wat haar regelmatig in de problemen brengt.
Moeder laat de woorden van Belle op zich inwerken en weet een ogenblik niets uit te brengen. Ze pulkt aan haar lip en staart zichtbaar nadenkend naar de grond.‘Wat voor plan is dat?’ vraagt Joseph ten slotte als het viertal een tijdje stommetje heeft gespeeld. Moeder schudt haar hoofd. ‘Nee, Belle, dat is totaal onverantwoord. We hebben niets concreets uitgewerkt en om het dan juist nu in gang te zetten is vragen om problemen. Die commandant is ook niet van gisteren. Na het ontdekken van onze voorraad is hij extra op zijn hoede.’ ‘Maar moeder …’ dringt Belle aan. ‘Mijn antwoord is nee en daarmee uit. Ik heb nog altijd de leiding hier.’ ‘En als we andere mensen uit het dorp erbij betrekken …’
‘Als je dat maar laat, hoor je me. Er zijn al te veel personen op de hoogte van onze activiteiten. We houden ons de komende tijd gedeisd en als het enigszins kan zetten we onze acties voort. Goederen opslaan in het fort kunnen we wel vergeten. We moeten iets nieuws bedenken. En nu gaan wij weer naar binnen, en laten vader en de jongens niets merken. Jullie gaan met gezwinde spoed terug naar het fort. Ik wil niet dat jullie bezoek hier argwaan wekt.’ Belle laat zich al mokkend door moeder meevoeren. De ontdekte smokkelwaar en de consequenties die dit heeft voor de vluchtelingen uit het zuiden van het land laat haar niet los. Moeder geeft veel te snel op. Er moet een oplossing zijn en zij zal die vinden.
Als Belle op bed ligt, kan ze niet slapen. Ondanks dat ze de afgelopen nacht op een harde ondervloer heeft doorgebracht, wil de slaap niet komen. Het blijft maar malen dat ze iets moet doen. Gedachten schieten door haar hoofd en telkens als ze een helder idee denkt te hebben, ontsnapt het haar. Uiteindelijk wordt ze gek van haar getob. Ze stapt luid zuchtend uit bed, schuift de gordijnen open en werpt een blik in de zwarte nacht. Misschien dat de kalmte van het donker haar kan inspireren. Plotseling slaakt ze een gil. Dat ze daar niet aan heeft gedacht. Geschrokken door haar eigen geluid duikt ze ineen en luistert ze gespannen of iemand haar uitroep heeft gehoord. Zo blijft ze een ogenblik zitten. Als ze er zeker van is dat niemand haar heeft gehoord loopt ze op haar tenen terug naar bed.
Ze weet ineens wie hen kan helpen, Bas van Vrouwmade. De man die haar destijds heeft geholpen om Wybe naar Gouda te brengen. Nou ja, geholpen … het meeste heeft Anne gedaan, zijn mysterieuze vriendin. Zij heeft hen met de punter naar Gouda gebracht … althans, tot ze in de Breede Vaart ter hoogte van Sluipwijk water maakten. Wat eigenlijk weer de schuld was van Bas, omdat hij de punter niet goed gerepareerd had.
Goedbeschouwd heeft die Bas helemaal niet zoveel gedaan, maar toch … Hij kwam als een goudeerlijk persoon over. Behalve dan dat hij bekend staat als stroper en de mensen hem verdenken van smokkel. Belle schiet in de lach. Ze verdenken hem van smokkel, wat dan nog? Wat zou dat? Haar bloedeigen moeder staat aan het hoofd van een smokkelbende en zijzelf is medeplichtig. Dus wat zou het dat Bas van smokkel wordt verdacht. Dat maakt hem voor haar alleen maar interessanter. En daarbij, de mensen kletsen zoveel.
Het zou haar niets verbazen als Bas of anders die Anne wel plekken kent waar niemand komt. Het drassige land rond Sluipwijk is grotendeels alleen toegankelijk vanaf het water. Weinig mensen die zich diep in het moerasland wagen. Op sommige plaatsen wordt het veen afgegraven voor de turfwinning, maar het grootste deel is ongerept gebied. Ideaal voor het maken van een geheime opslagplaats.
Ze krijgt het er warm van. De meest wilde plannen ontvouwen zich. Misschien is het niet alleen een geschikte locatie om smokkelwaar op te slaan, maar kunnen er ook tijdelijk vluchtelingen ondergebracht worden. Veel hebben ze niet nodig. Ze blijven slechts kort voordat ze verder trekken naar de grote steden of de overtocht maken naar overzeese gebieden.
Haar lichaam staat stijf van de spanning. Het liefst kleedt ze zich nu meteen aan om Bas erbij te betrekken. Hij is precies de kerel die ze nodig hebben. Dat ze daar niet eerder aan heeft gedacht, of moeder … Tja, hoe zal moeder reageren? Moet ze haar op de hoogte brengen? Moeder kennende zal ze het haar verbieden om anderen erbij te betrekken. Daar was ze heel stellig in en dat zal nu, na alle perikelen op het fort, niet anders zijn. Nee, ze moet dit zelf doen, achter de rug van haar moeder om. Als ze Bas en eventueel Anne eenmaal heeft overtuigd om mee te doen en ze een goede plek hebben gevonden voor het opslaan van de smokkelwaar zal moeder maar wat trots op haar zijn.
Met die gedachte valt ze uiteindelijk toch in slaap. Een onrustige slaap waarin ze achternagezeten wordt door rovers en soldaten die haar en moeder willen ontdoen van hun bezittingen. Nog voor het kraaien van de haan sluipt Belle naar beneden. Ze steekt voorzichtig haar hoofd om de keukendeur. Gelukkig, moeder is er nog niet.
Op haar tenen sluipt ze naar de buitendeur. Ze verwijdert de grendel, pakt haar klompen en sluit de deur voorzichtig achter zich. De ondergrond voelt koud aan. Ze rent op haar tenen richting het grasland en doet daar haar klompen aan. Nu maar hopen dat niemand haar mist voordat ze terug is. Ze wil niet dat ze zich thuis onnodig ongerust maken. Zo snel als ze kan rent ze door de weilanden richting de kade bij Vrouwmade. Bij de schamele woning van Bas gekomen staat ze een ogenblik besluiteloos stil. Ze doet hier toch wel goed aan? Wat als die Bas minder betrouwbaar is dan zij denkt? Wat als moeder razend op haar is? Ineens lijkt het nachtelijke plan toch niet zo’n goed idee. Wat dacht ze wel, dat zij in haar eentje wel even voor een oplossing kon zorgen? Dat ze slimmer is dan haar moeder?
Met gebogen hoofd draait ze zich om. Als ze snel is kan ze thuis zijn voordat iemand iets in de gaten heeft, maar voordat ze weg kan lopen gaat de deur achter haar open.
‘Wat doe jij hier op dit vroege uur?’ klinkt een brommerige mannenstem.
Biografie Ronald van Assen
Ronald van Assen (Delft, 1971) begint in 2011 na een heftige periode in zijn leven met schrijven. In eerste instantie op therapeutische basis. Zijn eerste boeken en verhalen zijn dan ook ervaringsverhalen. Het schrijven geeft hem zoveel voldoening dat hij ermee doorgaat. Inmiddels heeft hij een heel oeuvre op zijn naam staan in verschillende genres. Hij doet regelmatig aan schrijfwedstrijden mee en heeft meerdere prijzen gewonnen. Om zich verder te verdiepen in alle facetten van het schrijven verzorgt hij (lees)redactie, beoordeelt hij manuscripten, geeft hij workshops en is hij jurylid bij verschillende schrijfwedstrijden. Naast zijn werkzaamheden op schrijfgebied is hij ambassadeur van wijzijnMIND, voorlichter bij Stichting Kernkracht en huisman.
