Burgerparticpatie, het blijft moeilijk

Binnenkort start in Den Haag het debat rondom de burgerparticipatie. Kortom een mooie aanleiding voor minister Hanke Bruins Slot eens de ‘praktijk te gaan proeven’ in de gemeente die als eerste in Nederland in het bezit is van een participatieverordening. Vanzelfsprekend werd er groots uitgepakt. Er komt nu eenmaal niet iedere dag een bewindsvrouw naar Bodegraven-Reeuwijk. Iedereen was op zijn paasbest en het was zelfs een beetje dringen tijdens het officiële fotomoment na afloop van de wandeltocht langs een drietal projecten in Reeuwijk-Brug. Het Treebord, De Fuut en de Noordsloot. Zonder uitzondering nam de minister uitgebreid de tijd zich voor te laten lichten en eerlijk is eerlijk, die aandacht is volkomen terecht. Het zijn stuk voor stuk mooie voorbeelden van initiatieven die succesvol zijn.

Met andere woorden na de uitgebreide ontvangst door het Streekmuseum sloeg het gezelschap nadrukkelijk linksaf. Was het welkomstcomité ‘per ongeluk’ rechtsaf gegaan, dan was de minister ironisch genoeg uitgekomen bij een van de schoolvoorbeelden hoe het helemaal fout kan gaan. De Raadhuisweg/Zoutmansweg. Menig inwoner krijgt nog steeds rode vlekken in de nek wanneer de woorden vrij liggend fietspad, klankbordgroep of petitie vallen.

Overigens ook op het Treebord heeft het flink geschuurd. Ooit was het zwembad nogal boos omdat ze zich – onterecht- niet gehoord voelde en waren een aantal lokale politieke partijen overtuigd dat er hier helemaal geen sprake was van participatie, maar pure manipulatie door het college via een veel te duur ingehuurd adviesbureau dat het project begeleidde.

Was tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 burgerparticipatie nog het woord dat in chocoladeletters stond geschreven. Vier jaar later was het vrijwel overal verdwenen. Te ingewikkeld, te lastig. Niet voor niets gaf de minister aan dat “het belangrijk is dat burgers van te voren weten welke ruimte ze krijgen om te beslissen” en daarom gaat Den Haag nu bedenken hoe die participatie zich moet gaan verhouden tot een gekozen gemeenteraad. Onze lokale volksvertegenwoordiger. Die voorheen nog midden in de samenleving stond bij het biljart in de kroeg om de hoek, maar nu naarstig op zoek is naar het wondermiddel waarmee die immense kloof met de burger gedicht kan gaan worden..

Toch blijft het mooi dat de minister even langskwam. Bungelen we eens niet onder aan een lijstje, maar staan we stralend op de eerste plaats. We kunnen het dus wel. Doorpakken wanneer we iets met elkaar belangrijk vinden.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter