Bijna 10 procent, om precies te zijn 9,7 procent. Dat is het inflatiecijfer voor de maand maart. Bekend gemaakt door het Centraal Bureau voor Statistiek. De energieprijzen zijn in het afgelopen jaar verdubbeld en ook de prijzen voor voedingsmiddelen stijgen maar door. Volgens berichten van de Rabobank zelfs in een versneld tempo en toch wordt opmerkelijk genoeg nergens in de rapportage over ‘De verkenning om te komen tot een nieuwe coalitie in Bodegraven-Reeuwijk’, geschreven door het CDA, gesproken over de gevolgen van deze enorme prijsstijging voor de inwoners van onze gemeente.
Sterker nog, wat betreft het door het college eerder gepresenteerde herstelplan, bedoeld om de rampzalige financiële situatie van onze gemeente weer vlot te trekken, geven veel politieke partijen aan een voorkeur te hebben voor het zwaarste scenario, waarbij in de komende raadsperiode de onroerendzaakbelasting (OZB) met maar liefst 16 % (!) gaat stijgen. Overigens exclusief die 10 % inflatie. De fractieleiders noemen dit “Even door de zure appel heen bijten”, maar voor veel inwoners zal die appel eerder wrang dan zuur zijn.
Het is overigens überhaupt een raadsel waarom het herstelplan nog op tafel ligt. Ondanks dat het is geschreven middenin de grootste energiecrisis sinds de jaren zeventig, terwijl er een allesvernietigende oorlog in de Oekraïne woedt, gaat het nog steeds uit van een inflatie van iets minder dan 2 %. Een percentage dat vorig jaar december al aan diggelen ging. Volgens economen steven we af op een stagnerende economie, een stijgende rente, toenemende werkeloosheid, faillissementen en een torenhoge inflatie. Kortom een weinig rooskleurig beeld, waar spijtig genoeg geen rekening mee is gehouden in de ‘adviezen’ van ‘ons’ reddingsplan.
Nu de voorkeurscoalitie van het CDA op tafel ligt met VVD, SGP en D66, lijkt Burgerbelangen Bodegraven-Reeuwijk zijn rol als oppositiepartij direct te pakken. In kritische vragen aan het nog zittende college wil het kersverse raadslid Robin Borg weten of de burger zich hier geen zorgen moet gaan maken, waar het gaat om lastenverzwaring en belastingverhoging?
Een terecht punt. De prijzen stijgen de pan uit. Dat merken we niet alleen wanneer we afrekenen bij de kassa. Ook de gemeente moet steeds duurder gaan inkopen. Bijvoorbeeld wanneer het nieuwe contracten moet afsluiten, omdat leveranciers zijn omgevallen. Zoals recent gebeurde bij Cyclus. Inflatie is nu eenmaal killing. Voor iedereen. De wens is meer en sneller te bouwen, meer geld naar de boeren en meer geld naar stimuleringsmaatregelen op het gebied van klimaat voor burgers, maar het geld is helemaal op.
Het verkenningsverslag spreekt van het ‘managen van de verwachtingen van burgers om teleurstelling te voorkomen’. Met een fikse lastenverzwaring in het vooruitzicht was het wellicht sjieker geweest om wat minder voetbalvelden in aanloop naar 16 maart te beloven en ‘als het al goed was, wordt het zeker niet beter.’ Integendeel het gaat eerder veel slechter worden. Voor ons allemaal. Dus wie weet biedt al dat geflirt van de coalitievormende partijen met die status als artikel 12 – gemeente de komende maanden de sublieme uitweg i nu alle verkiezingsbeloften al in duigen liggen.
