Kiezersbedrog is het harde oordeel van verschillende inwoners op social media en hoewel het aan een ander is om een oordeel te vellen over de keuze van de coalitiepartijen de kiezer in het ongewisse te laten over de desastreuze financiële situatie van Bodegraven-Reeuwijk, schuurt deze actie in ieder geval pijnlijk met de beginselen van een transparante en goed functionerende democratie. Op zijn minst is de inwoner opzettelijk de kans ontnomen om een oordeel te vellen over een in de afgelopen vier jaar gevoerd beleid, dat volgens het Herstelplan heeft geleid tot het technisch faillissement van onze gemeente.
Overigens is het herstelplan helemaal geen herstelplan, maar een scherpe analyse wat er financieel en organisatorisch allemaal mis is. Inclusief een aantal aanbevelingen om een andere koers te gaan varen. Zelfs de naam van het rapport lijkt dus bewust te zijn gekozen om de buitenstaander op het verkeerde spoor te zetten.
De grote vraag is waarom de coalitie zo angstvallig zijn best deed het onderwerp buiten de verkiezingen te houden. Even is het door de gemeente stelselmatig afgelasten van persconferenties rondom de verkiezingen, het negeren van verzoeken om openbaarheid vanuit de gemeenteraad en het doelbewust vermijden van het heikele punt gedurende de door de gemeente bekostigde verkiezingsdebatten. Om maar niet te beginnen over de tsunami aan positieve pr. Zoals de met gemeenschapsgeld bekostigde interviews over duurbetaalde successen.
De vraag stellen is natuurlijk de vraag beantwoorden. Er bestaat een wettelijke informatieplicht en normaal gesproken is het achterhouden van informatie een politieke doodzonde. Behalve in Bodegraven-Reeuwijk. Natuurlijk valt een deel van de problemen te wijten aan de ongenuanceerde actie van de overheid om het sociaal domein over de schutting op het bordje van de gemeente te gooien, maar het ‘niet hanteren van de juiste boekhoudkundige regels’, ‘het ontbreken van een adequaat overzicht van inkomsten en uitgaven’ en ‘het volledig vastlopen van de gemeentelijke organisaties’ zijn oorzaken die rechtstreeks vallen onder de verantwoordelijkheid van de ‘demissionaire’ coalitie bestaande uit CDA, VVD, SGP, CU en GroenLinks.
Die partijen hadden zich hiervoor op 16 maart electoraal moeten verantwoorden. Maar dat kan niet meer en daarmee legt het explosieve rapport rechtstreeks een bom onder de geloofwaardigheid van het eventueel voortzetten van de huidige coalitie. Als grootste partij mag het CDA het voortouw nemen in de vorming van een nieuw coalitie, maar het zou ze sieren wanneer ze werkelijk een nieuwe koers durft te varen door te kiezen voor de drie partijen die wel zetelwinst behaalde afgelopen woensdag. Samen met LLBR, Burgerbelangen én D66 komt het CDA uit op precies 13 zetels. Een gezonde coalitie-oppositie verhouding met een verfrissende deskundigheid aan boord.
De burgemeester sprak op de avond van de verkiezingen zijn zorgen uit over een democratie die door een lage opkomst begint te wankelen in zijn fundamenten. Het doelbewust weghouden van de juiste informatie over de rampzalige financiële situatie van onze gemeente voorafgaand aan de verkiezingen is een begrijpelijke reden om dat kleine beetje vertrouwen dat er nog is in de politiek voorgoed te verliezen.
