Bodegraven-Reeuwijk Voor veel inwoners is Ria Peerdeman zeker gaan onbekende. Als trouwambtenaar heeft ze al menig Bodegraven-Reeuwijks huwelijk mogen sluiten. Daarnaast is ze journalist en schrijver voor diverse reismagazines, blogger voor de website caravan-vakantie.com en deze maand verscheen haar eerste kinderboek ‘De avonturen van Oma, Diego en de paramoteur’. Alsof dat niet genoeg is, is ze ook nog eens de bevlogen voorzitter van de Boreftse Zangers. Voor EditieGroeneHart.nl pakt ze voortaan iedere maand de pen op voor een mooie column.
‘Leve de lol’ in winterjas
Bodegraven, vrijdag 26 november ’s middags. Vanavond spreken Rutte en De Jonge het volk weer toe. Zullen we door mogen zingen? Is het verantwoord? Vragen waar de koorleden van De Boreftse Zangers over praten voor de repetitie begint. Nou praten… we roepen het elkaar toe, want er moet een afstand van minimaal 1,5 m. zijn, en diverse leden horen niet meer zo scherp.
Het koor is helaas uitgedund. Tijdens de lockdown zijn mensen gescheiden, overleden aan alzheimer en kanker. Ook mogen er nu enkele leden niet komen van de overheid, want niet-gevaccineerd.
Maar ook al zijn bijna alle leden van het koor boven de 65, het blijkt een sterk koor te zijn. Er komen alweer nieuwe leden, die na één keer proefzingen zich gelijk aanmelden. Gelukkig zijn het mannen, zodat het evenwicht in stemmen goed blijft.
We gaan beginnen. We staan ver uit elkaar. En dat is voor een koor ongebruikelijk want juist dicht bij elkaar heb je houvast aan andere stemmen en zing je zuiverder.
Voor de binnen- en buitendeur van de Ichtuskerk (het repetitielokaal schuin tegenover het station) staan stoelen, zodat ze open blijven staan en de wind ze niet dichtklapt. Het regent en waait flink buiten. Het is koud in de kerk. Wollen sjawls gaan om, winterjassen blijven aan.
We zingen over vissers die in stormen vergaan en over vrouwen die op de kade hun mannen en zonen uitzwaaien. Maar dan klinkt lied 88: C’est la vie. En dan zingen we: ‘Het zonnetje gaat schijnen’ en ‘Lekker languit liggen zonnen met een grote parasol. Even weg van alle zorgen en we zingen, leve de lol.’
Zo is ‘t; ‘leve de lol’. Je krijgt ons er zomaar niet onder.
